Schermcontact vs Oogcontact: Onze Ontdekkingsreis

Mensen die ons volgen weten dat we sinds 2017 enorm veel energie hebben gestoken in de ‘Digitale KoersKaart’, die wij RoadMapp hebben gedoopt. En om heel eerlijk te zijn, dat was geen gemakkelijke weg! Wie KoersKaart kent, kent het zelfsturende aspect er van. Het is helemaal hufter-proof. Er is eigenlijk geen handleiding of begeleiding nodig om mĆ©t […]

Mensen die ons volgen weten dat we sinds 2017 enorm veel energie hebben gestoken in de ‘Digitale KoersKaart’, die wij RoadMapp hebben gedoopt. En om heel eerlijk te zijn, dat was geen gemakkelijke weg!

Wie KoersKaart kent, kent het zelfsturende aspect er van. Het is helemaal hufter-proof. Er is eigenlijk geen handleiding of begeleiding nodig om mƩt elkaar een goed gesprek te voeren.

Toen wij begonnen met het digitaliseren en automatiseren, merkten we echter dat dit principe niet vanzelfsprekend ook op digitaal van toepassing was. Het systeem werkte geweldig, maar het wĆ©rkte niet. Mensen praatten via het scherm nƔƔr elkaar, maar niet mĆ©t elkaar. 

De dialoog kwam namelijk niet op gang. En dat is voor ons toch de essentie van wat wij doen.

Het lag niet aan de vragen die we stelden, die waren hetzelfde. Het lag ook niet aan alle nieuwe technologie en functionaliteit en de strakke vormgeving. Er zat iets in de user experience. En toen begon onze digitale ontdekkingsreis.

Eind 2018 mochten we een workshop verzorgen van een uur, waar we normaal toch echt twee uur vragen voor een goede dialoog. We besloten een proeverij te doen en de mensen niets op de kaart te laten schrijven, maar iedereen een eigen pen en een paar PostIts te geven. Wat er vervolgens gebeurde was verbazingwekkend. 

Door iedereen een pen te geven, in plaats van Ć©Ć©n pen per groep bij een complete sessie, veranderde de dynamiek volledig.

  • Als elke persoon een pen heeft, gaan mensen eerst notuleren, daarna plakken ze het op en kijken ze elkaar aan: ā€œEn nu?ā€ Gevolg: het gesprek valt dood.
  • Als er Ć©Ć©n pen is, gaan mensen eerst praten en daarna gaat de persoon met de pen dit notuleren. Gevolg: de dialoog komt op gang. Een intrinsiek onderdeel van een Ć©chte KoersKaart sessie.

Wat gebeurde hier nu? En welke parallel konden we ontwaren met ons digitale systeem RoadMapp?

RoadMapp maakt gebruik van de kracht dat iedereen tegenwoordig een smartphone heeft. Dit is dus het primaire invoerdevice geworden. Maar omdat iedereen zijn smartphone gebruikt, tuurt iedereen continu naar zijn/haar schermpje, wachtend op instructies om aan zijn/haar plicht te voldoen. Een totaal reactieve modus, waarbij mensen zich afhankelijk opstellen en in zichzelf gekeerd zijn. En vooral: men kijkt elkaar niet meer aan! Er ontstaat gƩƩn connectie.

En toen viel het kwartje! We hadden de essentie te pakken:

Functioneel schermcontact staat op gespannen voet met menswaardig oogcontact.

Schermcontact vraagt daarom om heel bewuste begrenzing om de spelers in een proactieve, verbindende modus te krijgen.

Een KoersKaart heeft intrinsiek restricties ingebouwd in de werkvorm die maken dat het gesprek op gang komt Ć©n wordt genotuleerd. Deze restricties moesten we kunnen repliceren. En dat hebben we opgelost!

Benieuwd hoe?

Test maar eens Ć©Ć©n van onze RoadMapps op www.dekoers.nl/store en let goed op welke rol we de Captain hebben toebedeeld. Alles viel op zijn plek.

Deze blog is een Co-Reflectie van Sietse Rauwerdink en Hendrik-Jan Martens

Door:

Sietse Rauwerdink

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *